Herb Krynek

Przed dawnymi laty bezkresnymi bezdrożami, wśród potężnych puszcz od strony Grodna podążał orszak rycerzy z taborami. Z ilości taborów, blasku zbroi rycerzy oraz naładowanych wozów wynikło, że znaczny jegomość ze swoim dworem dość daleką ma podróż. Zbliżało się ku wieczorowi, gdy zmęczone konie wraz z ciężkimi wozami ugrzęzły w bagnie opodal przepływającej rzeczułki. Pomimo ponagleń woźniców i pomocy czeladzi nie udało się do wieczora wyciągnąć taborów z bagna. Postanowiono urządzić obóz i rozbić namioty na przeciwległym brzegu rzeczułki, aby dać odpoczynek zmęczonym koniom, rycerstwu i czeladzi, w środku ustawiono najbardziej okazały namiot, w którym miał odpoczywać Jaśnie Pan zwany przez rycerzy księciem. Wnet zapłonęły wesoło ogniska wokół obozu. Wczesnym rankiem, aby ułatwić przeprawę, książę zarządził wykonanie prowizorycznego mostu, co w znacznym stopniu ułatwiło przeprawę taboru. Jeden z najbardziej dostojnych dworzan, który towarzyszył stale księciu, spytał czy spełnił prośbę królowej i zabrał ze sobą wodę z cudownego źródła na Litwie. Książe potwierdził, że wziął wodę, a po cichu zwrócił się do sługi, aby nabrał wody z pobliskiej krynicy. Po przyjeździe do Krakowa książę podarował „cudowną wodę” królowej Jadwidze. I o dziwo po kilku dniach picia tej wody ustąpiły bóle żołądka władczyni. Jagiełło, zdziwiony skutecznością leczniczą przywiezionej wody, przyległe do źródła ziemie ofiarował swemu najlepszemu słudze w dowód wdzięczności. Ten zaś przy źródłach założył osadę i na pamiątkę tego zdarzenia i bytności księcia nazwał ją Krynkami z racji, że w tym miejscu wytryskiwało kilkanaście źródeł – krynic.

Wieść o uzdrawiającej wodzie z Krynek szybko rozeszła się po okolicy. Dość często się zdarzało, że podróżujący tym szlakiem kupcy, rycerze oraz podróżni zabierali ze sobą z tych źródeł – krynic większe zapasy wody w celach leczniczo-orzeźwiających. Już jako król Polski Władysław Jagiełło powtórnie odwiedził Krynki w 1434 roku, odnawiając tu  jedność Litwy z Koroną. Jednocześnie delektował się obficie wodą z pobliskich źródeł – krynic.  

Czas, jak wody Krynki, szybko płynął naprzód, znacznie rozbudował się dwór królewski oraz osada, która z biegiem czasu zmieniła się w miasto Krynki.